29 september: Groningen - New York
Door: Franziska
Blijf op de hoogte en volg Franziska & Klaas
29 September 2013 | Verenigde Staten, New York
Beste vrienden,
Jullie hebben er even op moeten wachten, maar daar is hij dan: het verslag van het eerste gedeelte van onze reis naar NYC en omgeving. Zoals jullie misschien weten, zijn we inmiddels al weer thuis. Tijdens de reis hadden we het veel te druk met van alles en nog wat, vandaar dat jullie het reisverslag pas achteraf krijgen. Wij wensen jullie heel veel leesplezier toe!
Zondag 29 september: Groningen – Amsterdam – New York City
Onze vlucht vertrekt pas vanavond om 6 uur en we moeten dus niet al te vroeg opstaan. Om 11 uur stappen we in Vinkhuizen op de bus en rijden naar het station toe. Precies op tijd vertrekt om 11.46 uur ons rechtstreekse trein naar Schiphol. Geen vertraging, allebei een zitplaats, genoeg ruimte voor de bagage, alles lijkt op rolletjes te lopen. Tot dat we even later een sms’je van de KLM krijgen: Ons vliegtuig heeft vertraging en zal pas 1 ½ uur later vertrekken. Dat wordt dus heel lang wachten op Schiphol. Ingecheckt hebben we gisteren thuis al, we moeten op de luchthaven dus alleen nog de bagage kwijt. Dat blijkt echter ingewikkelder dan gedacht. De drop-off-balies met een medewerkster van de KLM erachter hebben namelijk plaatsgemaakt voor een automaat met weegschaal, waar je zelf je bagagelabel moet uitprinten. Het zal wel een kostenbesparing opleveren, maar sneller gaat het zeker niet. Vooral omdat de meeste mensen net als wij nog niet bekend zijn met dit nieuwe systeem en vaak uiteindelijk toch noch de hulp van een KLM-medewerkster moeten inroepen. Maar wij hebben tenslotte alle tijd, want het duurt nog uren voor ons vliegtuig gaat vertrekken. Pas om 6 uur heeft het lange wachten eindelijk een einde en mogen we bij de gate door de veiligheidscontrole. Vervolgens gaat het wachten echter gewoon door, want het vliegtuig is er nog steeds niet. En als het dan eindelijk komt, moet het nog eerst bevoorraad worden. Uiteindelijk stijgen we om 20.15 uur met meer dan 2 uur vertraging eindelijk op. Gelukkig duurt de vlucht wat korter dan gepland en hebben we bij aankomst op JFK in New York nog maar ongeveer 1 ½ uur vertraging. Ook de ‘immigration’ verloopt vlotjes: Er zijn geen lange wachtrijen en de ‘ officer ‘ achter de balie is heel rustig en bijna vriendelijk. In no time hebben we onze stempels in het paspoort, zijn de koffers opgehaald en lopen we zonder oponthoud door de douane. We trekken nog wat cash uit de muur en gaan dan per ‘airtrain’ op weg naar de autoverhuur van National Car Rentals. Ook daar treffen we een uiterst vriendelijke medewerker zonder eindeloze verkooppraatjes. We hoeven hem maar één keer uit te leggen, dat we noch extra verzekeringen noch ‘road side assistance’ nodig hebben. We huren nog wel een EZ-pass, een kastje voor in de auto voor het automatisch betalen van tol. Buiten op het parkeerterrein hebben we de keuze tussen een groot grijs bakbeest (Chevrolet Malibu) en een klein en lelijk bakje (Nissan Cube). We gaan voor de Chevrolet. Nadat we uitgevonden hebben, hoe de kofferbak open moet, en nadat we onze Garmin geïnstalleerd hebben, kunnen we op pad. Dankzij ons navigatiesysteem bereiken we ons hotel, de Hampton Inn JFK Airport, zonder problemen en binnen 10 minuten. Op onze kamer versturen we nog even een mailtje naar de thuisfront en vallen dan uitgeput in slaap. Het is inmiddels middernacht hier in New York (6 uur ’s morgens in Nederland).
Liebe Freunde,
Ihr musstet Euch diesmal lange in Geduld üben, aber nun ist es doch endlich soweit: Der erste Teil unseres Reiseberichts ist fertig und steht online. Wir hatten eine tolle Zeit in New York und Umgebung und wir wünschen Euch viel Spass beim Lesen unserer Erlebnisse!
Sonntag 29. September: Groningen – Amsterdam – New York
Da unser Flug erst heute Abend um 18 Uhr geht, brauchen wir nicht allzu früh aufzustehen. Kurz nach 11 nehmen wir den Bus zum Bahnhof, wo unser Zug zum Flughafen in Amsterdam pünktlich um 11:46 Uhr abfährt. Keine Verspätung, kein überfüllter Zug, genügend Platz für unser Gepäck. Alles scheint ungewöhnlich reibungslos zu verlaufen, bis wir eine SMS der KLM erhalten: Unser Flugzeug hat Verspätung und wird erst um 19:30 Uhr abfliegen. Zu den bereits eingeplanten 4 Stunden Wartezeit auf dem Flughafen kommen nun also nochmals 1 ½ Stunden dazu. Eingecheckt haben wir schon zuhause am Computer und wir müssen deshalb am Flughafen nur noch die Koffer abliefern. Das gestaltet sich allerdings komplizierter als gedacht. Die KLM hat dazu nämlich keine Schalter mehr, sondern eine Art Automat mit eingebauter Wage. Man legt den Koffer in den Automat, scannt den Boardingpass, druckt die Gepäcketikette aus und befestigt diese am Koffer. Am Schluss der Prozedur verschwindet der Koffer auf einem Förderband im Bauch des Flughafens. Wer allerdings denkt, dass diese Automaten Zeit sparen, der irrt sich. Das Ganze dauert genauso lange wie am Schalter, oft sogar länger, weil die Passagiere noch nicht mit den neuen Automaten umgehen können und schlussendlich doch noch die Hilfe eines Flughafenmitarbeiters benötigen. Uns stört das aber nicht, denn wir haben ja noch jede Menge Zeit bis zum Abflug. Nach rund 4 Stunden Wartezeit beginnt endlich die Sicherheitskontrolle am Gate. Doch danach heisst es wieder warten, denn das Flugzeug ist noch immer nicht angekommen. Bis wir endlich starten können dauert es noch sicher weitere 2 Stunden. Zum Glück ist der Flug etwas kürzer als geplant und kommen wir schlussendlich mit nur noch 1 ½ Stunden Verspätung in New York City an. Die Formalitäten am Zoll sind zum Glück schnell erledigt und der Zöllner ist sogar beinahe freundlich. Mit dem gratis ‚Airtrain‘ reisen wir zur Autovermietung von National Car Rentals. Und auch dort treffen wir einen freundlichen, wenig aufdringlichen Mitarbeiter an, der nicht endlos versucht, uns irgendwelche unnötigen Versicherungen, Navigationssysteme oder Upgrades auf zu schwatzen. Ausgerüstet mit einem EZ-Pass, einem Kästchen zur automatischen Bezahlung von Maut, machen wir uns auf den Weg zum Parkplatz der Vermietung. Dort haben wir die Wahl zwischen einem riesigen Schlachtschiff (Chevrolet Malibu) und einer kleinen, fahrenden Dose (Nissan Cube). Wir entscheiden uns für das Schlachtschiff und nachdem wir unser Navigationssystem installiert haben, machen wir uns auf den Weg zum gebuchten Flughafenhotel. Das Hampton Inn JFK Airport liegt zum Glück nur 10 Minuten Fahrt vom Flughafen entfernt und ist mit Hilfe unseres Garmins schnell gefunden. Auf unserem Zimmer angekommen, verschicken wir noch schnell eine E-Mail an Familie und Freunde und gehen dann erschöpft zu Bett. Es ist inzwischen Mitternacht, d.h. 6 Uhr morgens in Europa.
Dear friends,
Sorry you had to wait so long for our travel report, but we have been so busy enjoying NYC and its surrounding area, we just didn’t have the time for blogging. The following post contains the first part of our trip report. More will follow later. Enjoy!
Sunday 29th of September: Groningen – Amsterdam – New York City
Our flight being scheduled for 6 p.m. tonight we didn’t have to get up too early today. Around 11 a.m. we took the bus to the station of Groningen and from there the 11:46h train to Amsterdam Schiphol. Unlike other times we have travelled by train, there were no delays this time and there was room enough for all passengers as well as their luggage. So far so good! But then we got a text message from our air carrier KLM saying, that our flight would be 1 ½ hours late. That meant 5 ½ hours waiting time at the airport, not a very tempting perspective. Having checked in online a day in advance, once at the airport all we had to do, was drop off our baggage. Well that sounds easier than it actually is. Instead of the drop off counters with an actual living person behind it, KLM has introduced machines for baggage drop-off lately. You place your suitcase in the machine, you scan your boarding pass and your baggage label is printed. Put the label on your luggage, press a button and your suitcase will disappear in a tunnel, hopefully on its way to the right plane. Sounds easy and efficient? Well it’s not. Figuring out how this new technology works is time consuming and a lot of passengers end up asking for help by an employee. Luckily we have some time to kill and are not in a hurry. After hours of waiting we are finally allowed to proceed to the gate and pass the security check. But then we have to wait again, because the plane has still not arrived. At 8:15 pm, more than 2 hours behind schedule, we are finally ready for take-off. Luckily the flying time is about 1 hour shorter than scheduled and when we finally land on JFK Airport in New York we are only 1 ½ hours late. Fortunately there are no lines at immigration and baggage collection and customs all go off very smoothly. We take the air train to the Federal Circle Station, where National Rental Cars is located. Within 10 minutes we got our rental contract. No endless tries to sell us extra insurances, upgrades or fuel plans this time. We do hire an EZ-pass though, a special device to pay for tolls automatically. Out on the parking lot we can choose between a huge Chevrolet Malibu and a tiny Nissan Cube. Considering our luggage we go for the Chevrolet, install our Garmin and off we go. Ten minutes later we finally reach our destination: The Hampton Inn JFK Airport Hotel. After sending a quick e-mail to friends and family at home, we finally hit the sheets. It is midnight local time (6 a.m. in Europe).
Jullie hebben er even op moeten wachten, maar daar is hij dan: het verslag van het eerste gedeelte van onze reis naar NYC en omgeving. Zoals jullie misschien weten, zijn we inmiddels al weer thuis. Tijdens de reis hadden we het veel te druk met van alles en nog wat, vandaar dat jullie het reisverslag pas achteraf krijgen. Wij wensen jullie heel veel leesplezier toe!
Zondag 29 september: Groningen – Amsterdam – New York City
Onze vlucht vertrekt pas vanavond om 6 uur en we moeten dus niet al te vroeg opstaan. Om 11 uur stappen we in Vinkhuizen op de bus en rijden naar het station toe. Precies op tijd vertrekt om 11.46 uur ons rechtstreekse trein naar Schiphol. Geen vertraging, allebei een zitplaats, genoeg ruimte voor de bagage, alles lijkt op rolletjes te lopen. Tot dat we even later een sms’je van de KLM krijgen: Ons vliegtuig heeft vertraging en zal pas 1 ½ uur later vertrekken. Dat wordt dus heel lang wachten op Schiphol. Ingecheckt hebben we gisteren thuis al, we moeten op de luchthaven dus alleen nog de bagage kwijt. Dat blijkt echter ingewikkelder dan gedacht. De drop-off-balies met een medewerkster van de KLM erachter hebben namelijk plaatsgemaakt voor een automaat met weegschaal, waar je zelf je bagagelabel moet uitprinten. Het zal wel een kostenbesparing opleveren, maar sneller gaat het zeker niet. Vooral omdat de meeste mensen net als wij nog niet bekend zijn met dit nieuwe systeem en vaak uiteindelijk toch noch de hulp van een KLM-medewerkster moeten inroepen. Maar wij hebben tenslotte alle tijd, want het duurt nog uren voor ons vliegtuig gaat vertrekken. Pas om 6 uur heeft het lange wachten eindelijk een einde en mogen we bij de gate door de veiligheidscontrole. Vervolgens gaat het wachten echter gewoon door, want het vliegtuig is er nog steeds niet. En als het dan eindelijk komt, moet het nog eerst bevoorraad worden. Uiteindelijk stijgen we om 20.15 uur met meer dan 2 uur vertraging eindelijk op. Gelukkig duurt de vlucht wat korter dan gepland en hebben we bij aankomst op JFK in New York nog maar ongeveer 1 ½ uur vertraging. Ook de ‘immigration’ verloopt vlotjes: Er zijn geen lange wachtrijen en de ‘ officer ‘ achter de balie is heel rustig en bijna vriendelijk. In no time hebben we onze stempels in het paspoort, zijn de koffers opgehaald en lopen we zonder oponthoud door de douane. We trekken nog wat cash uit de muur en gaan dan per ‘airtrain’ op weg naar de autoverhuur van National Car Rentals. Ook daar treffen we een uiterst vriendelijke medewerker zonder eindeloze verkooppraatjes. We hoeven hem maar één keer uit te leggen, dat we noch extra verzekeringen noch ‘road side assistance’ nodig hebben. We huren nog wel een EZ-pass, een kastje voor in de auto voor het automatisch betalen van tol. Buiten op het parkeerterrein hebben we de keuze tussen een groot grijs bakbeest (Chevrolet Malibu) en een klein en lelijk bakje (Nissan Cube). We gaan voor de Chevrolet. Nadat we uitgevonden hebben, hoe de kofferbak open moet, en nadat we onze Garmin geïnstalleerd hebben, kunnen we op pad. Dankzij ons navigatiesysteem bereiken we ons hotel, de Hampton Inn JFK Airport, zonder problemen en binnen 10 minuten. Op onze kamer versturen we nog even een mailtje naar de thuisfront en vallen dan uitgeput in slaap. Het is inmiddels middernacht hier in New York (6 uur ’s morgens in Nederland).
Liebe Freunde,
Ihr musstet Euch diesmal lange in Geduld üben, aber nun ist es doch endlich soweit: Der erste Teil unseres Reiseberichts ist fertig und steht online. Wir hatten eine tolle Zeit in New York und Umgebung und wir wünschen Euch viel Spass beim Lesen unserer Erlebnisse!
Sonntag 29. September: Groningen – Amsterdam – New York
Da unser Flug erst heute Abend um 18 Uhr geht, brauchen wir nicht allzu früh aufzustehen. Kurz nach 11 nehmen wir den Bus zum Bahnhof, wo unser Zug zum Flughafen in Amsterdam pünktlich um 11:46 Uhr abfährt. Keine Verspätung, kein überfüllter Zug, genügend Platz für unser Gepäck. Alles scheint ungewöhnlich reibungslos zu verlaufen, bis wir eine SMS der KLM erhalten: Unser Flugzeug hat Verspätung und wird erst um 19:30 Uhr abfliegen. Zu den bereits eingeplanten 4 Stunden Wartezeit auf dem Flughafen kommen nun also nochmals 1 ½ Stunden dazu. Eingecheckt haben wir schon zuhause am Computer und wir müssen deshalb am Flughafen nur noch die Koffer abliefern. Das gestaltet sich allerdings komplizierter als gedacht. Die KLM hat dazu nämlich keine Schalter mehr, sondern eine Art Automat mit eingebauter Wage. Man legt den Koffer in den Automat, scannt den Boardingpass, druckt die Gepäcketikette aus und befestigt diese am Koffer. Am Schluss der Prozedur verschwindet der Koffer auf einem Förderband im Bauch des Flughafens. Wer allerdings denkt, dass diese Automaten Zeit sparen, der irrt sich. Das Ganze dauert genauso lange wie am Schalter, oft sogar länger, weil die Passagiere noch nicht mit den neuen Automaten umgehen können und schlussendlich doch noch die Hilfe eines Flughafenmitarbeiters benötigen. Uns stört das aber nicht, denn wir haben ja noch jede Menge Zeit bis zum Abflug. Nach rund 4 Stunden Wartezeit beginnt endlich die Sicherheitskontrolle am Gate. Doch danach heisst es wieder warten, denn das Flugzeug ist noch immer nicht angekommen. Bis wir endlich starten können dauert es noch sicher weitere 2 Stunden. Zum Glück ist der Flug etwas kürzer als geplant und kommen wir schlussendlich mit nur noch 1 ½ Stunden Verspätung in New York City an. Die Formalitäten am Zoll sind zum Glück schnell erledigt und der Zöllner ist sogar beinahe freundlich. Mit dem gratis ‚Airtrain‘ reisen wir zur Autovermietung von National Car Rentals. Und auch dort treffen wir einen freundlichen, wenig aufdringlichen Mitarbeiter an, der nicht endlos versucht, uns irgendwelche unnötigen Versicherungen, Navigationssysteme oder Upgrades auf zu schwatzen. Ausgerüstet mit einem EZ-Pass, einem Kästchen zur automatischen Bezahlung von Maut, machen wir uns auf den Weg zum Parkplatz der Vermietung. Dort haben wir die Wahl zwischen einem riesigen Schlachtschiff (Chevrolet Malibu) und einer kleinen, fahrenden Dose (Nissan Cube). Wir entscheiden uns für das Schlachtschiff und nachdem wir unser Navigationssystem installiert haben, machen wir uns auf den Weg zum gebuchten Flughafenhotel. Das Hampton Inn JFK Airport liegt zum Glück nur 10 Minuten Fahrt vom Flughafen entfernt und ist mit Hilfe unseres Garmins schnell gefunden. Auf unserem Zimmer angekommen, verschicken wir noch schnell eine E-Mail an Familie und Freunde und gehen dann erschöpft zu Bett. Es ist inzwischen Mitternacht, d.h. 6 Uhr morgens in Europa.
Dear friends,
Sorry you had to wait so long for our travel report, but we have been so busy enjoying NYC and its surrounding area, we just didn’t have the time for blogging. The following post contains the first part of our trip report. More will follow later. Enjoy!
Sunday 29th of September: Groningen – Amsterdam – New York City
Our flight being scheduled for 6 p.m. tonight we didn’t have to get up too early today. Around 11 a.m. we took the bus to the station of Groningen and from there the 11:46h train to Amsterdam Schiphol. Unlike other times we have travelled by train, there were no delays this time and there was room enough for all passengers as well as their luggage. So far so good! But then we got a text message from our air carrier KLM saying, that our flight would be 1 ½ hours late. That meant 5 ½ hours waiting time at the airport, not a very tempting perspective. Having checked in online a day in advance, once at the airport all we had to do, was drop off our baggage. Well that sounds easier than it actually is. Instead of the drop off counters with an actual living person behind it, KLM has introduced machines for baggage drop-off lately. You place your suitcase in the machine, you scan your boarding pass and your baggage label is printed. Put the label on your luggage, press a button and your suitcase will disappear in a tunnel, hopefully on its way to the right plane. Sounds easy and efficient? Well it’s not. Figuring out how this new technology works is time consuming and a lot of passengers end up asking for help by an employee. Luckily we have some time to kill and are not in a hurry. After hours of waiting we are finally allowed to proceed to the gate and pass the security check. But then we have to wait again, because the plane has still not arrived. At 8:15 pm, more than 2 hours behind schedule, we are finally ready for take-off. Luckily the flying time is about 1 hour shorter than scheduled and when we finally land on JFK Airport in New York we are only 1 ½ hours late. Fortunately there are no lines at immigration and baggage collection and customs all go off very smoothly. We take the air train to the Federal Circle Station, where National Rental Cars is located. Within 10 minutes we got our rental contract. No endless tries to sell us extra insurances, upgrades or fuel plans this time. We do hire an EZ-pass though, a special device to pay for tolls automatically. Out on the parking lot we can choose between a huge Chevrolet Malibu and a tiny Nissan Cube. Considering our luggage we go for the Chevrolet, install our Garmin and off we go. Ten minutes later we finally reach our destination: The Hampton Inn JFK Airport Hotel. After sending a quick e-mail to friends and family at home, we finally hit the sheets. It is midnight local time (6 a.m. in Europe).
-
21 Oktober 2013 - 17:34
Janet:
Hoi,
Leuk om te lezen.
Jammer van de vertraging, niet fijn om je reis zo te beginnen.
Een vriendelijke douane beambte in Amerika ? Kan het me haast niet voorstellen maar uitzonderingen
bevestigen de regel.
Groetjes,
Janet -
21 Oktober 2013 - 21:37
Ada En Eiso:
Dus de reis begon al met vertraging. Jammer hoor, je dag is normaal gesproken al zo lang en nu werd hij dus alleen maar langer. Je bent dan helemaal gesloopt en dat heeft vast wel een paar dagen geduurd voor jullie je ritme hebben hervonden?
Dat van die navigatie hoor ik graag nog wel eens van je, geweldig zoals je in een grote stad je hotel hebt gevonden. Hadden jullie die van thuis meegenomen? Dat nieuwe inchecken hebben wij ook nog niet meegemaakt, ik geloof graag dat dat, zeker in het begin, veel en misschien wel extra tijd kost.
Hartelijke groet van
Ada en Eiso -
21 Oktober 2013 - 23:02
Franziska & Klaas :
Ja een vriendelijke douanier is inderdaad een zeldzaamheid in Amerika Janet. Alhoewel, we hebben nu eigenlijk al twee keer achter elkaar geluk gehad, want ook in september 2011 hadden we een niet al te norse immigration officer. Misschien hebben ze gewoon gemerkt, dat het ook anders kan.
Die vertraging was niet zo erg Ada.Het voordeel van laat aankomen vind ik, dat je dan ook gelijk na aankomst in je hotel naar bed mag. Als je om een uur of 6 al in je hotel bent, kun je niet met goed fatsoen al naar bed gaan. Om echt direct het Amerikaanse ritme op te pakken moet je het dan nog tenminste een uur of drie volhouden.
Wat de navigatie betreft: Wij hebben onze eigen Garmin meegenomen en daar thuis al de kaart van de VS op geladen. De kaart konden we gewoon online kopen en dan downloaden naar ons toestel. We moesten nog wel een geheugenkaartje aanschaffen, want anders had de kaart niet meer op het geheugen van ons toestel gepast. Ik heb ook nog overwogen, om gewoon bij de Walmart in Amerika een goedkoop toestel met de Amerikaanse kaart al op te kopen. Op zich is dat makkelijker en niet eens per se veel duurder. Maar dan hadden we zonder navigatie naar ons eerste hotel moeten rijden en juist die eerste avond in het donker hadden we de navigatie het hardst nodig. Vandaar dat we ervoor gekozen hebben, om gewoon ons eigen toestel mee te nemen en daar de Amerikaanse kaart op te laden. Wij hebben zoals gezegd een Garmin, maar volgens mij is er ook voor Tom Tom een kaart van Amerika verkrijgbaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
