De laatste dagen (Nederlandse versie)

Groningen, 5 december 2014

Beste vrienden,
Inmiddels zijn we al weer een week thuis en hebben we de ergste verschijnselen van de jetlag gelukkig achter de rug. Het gure, grijze weer is echter nog steeds heel erg wennen voor ons. Klaas is inmiddels weer volop aan het werk. Nu de drukste tijd van het jaar bij PostNL voor deur staat, voelt het voor mij dubbel raar om thuis te zitten, al hoef ik me hier nog niet te vervelen: Met het schrijven van artikelen voor de blog, het bakken van kerstkoekjes, het uitzoeken van de rond 1800 vakantiefoto's, het opstellen van kerstbrieven en kerstkaartjes en 'last but not least' het zoeken naar een nieuwe baan ben ik voorlopig nog even een tijdje zoet. Toch voelt dit heel anders dan een baan met regelmatige werktijden. Ik vind het nog vrij moeilijk, om al die ' vrije' tijd zinvol in te delen en er een bepaald maat aan regelmaat in te brengen. Ik moet nog een manier bedenken om mijn tijd zo in te delen, dat ik een bepaald aantal uren per week voor het zoeken naar een nieuwe baan uittrek en de rest van de tijd aan andere dingen kan besteden, zonder mij daarbij schuldig te voelen. Maar laten we dat, tenslotte zitten jullie nog steeds te wachten op het laatste gedeelte van ons reisverslag.
Na een hele dag snertweer op de Mornington Peninsula was het weer op dinsdagochtend 25 november gelukkig weer een stuk vriendelijker. Het is droog en zo af en toe schijnt zelfs de zon. Wij rijden opnieuw naar het plaatsje Sorrento, waar we een korte wandeling door de gezellige winkelstraat maken. Daarbij stellen we echter al gauw vast, dat de prijzen hier ver boven ons budget liggen. Voor een eenvoudig, katoenen shirtje betaal je hier al gauw 230 $ en de afgeprijsde kleding op de rekken voor de winkels begint bij ongeveer 50 $. Onze indruk, dat we op de Mornington Peninsula in de 'Hamptons' van Melbourne zijn belandt, wordt hier nogmaals volop bevestigd. Wij kopen dus niets, stappen weer in de auto en rijden over de snelweg richting Melbourne. Bij Cranbourne verlaten we de snelweg echter weer en rijden naar de Australian Gardens, een onderdeel van de Royal Botanical Gardens Melbourne. In tegenstelling tot andere botanische tuinen vind je hier geen exotische, maar alleen inheemse, Australische planten. De tuinen zijn nog betrekkelijk nieuw en omvatten een mooi aangelegd park met diverse thema-tuinen omgeven van een groot areaal met natuurlijk bushland. Nu in het voorjaar staat alles mooi in bloei. Er is zelfs wildlife in deze tuinen. Overal wordt met borden voor slangen gewaarschuwd, die hier regelmatig en in sommige gevallen zelfs dezelfde dag al gezien zijn. Wij zien alleen een paar tuinslangen, maar als we even later in het bushland nog een kleine wandeling naar een uitzichtpunt maken, komen we nog wel een wallaby en een bandicoot (soort grote rat met spitse snuit) tegen. Intussen is het al haast 3 uur 's middags en wordt het tijd, om richting Melbourne te rijden, want wij moeten voor 5 uur de huurauto weer inleveren. De Tomtom van Helen en David brengt ons zonder problemen terug naar Sally. Ook Helen en David zijn daar net aangekomen. We halen de auto leeg en gaan dan snel op weg naar het verhuurbedrijf in de binnenstad van Melbourne. Dat gaat niet echt van een leien dakje, want rijden in een vreemde, grote stad is ook voor Klaas geen pretje, maar gelukkig arriveren we zonder ongevallen bij Europcar. Daar vinden ze onze auto wel erg smerig, maar als we vertellen, dat we 4 weken onderweg zijn geweest, vindt de controlleur het gelukkig goed en mogen we zonder bijbetalen weer vertrekken. De tram brengt ons terug naar Sally's in Richmond en we kletsen nog even gezellig bij met Helen en David. Vervolgens delen we bij een Nepalees restaurant op Bridge Road een paar lekkere currys met elkaar.
De volgende dag maken we samen met Helen en David een excursie naar de Yarra Valley, een bekend wijnbouwgebied op ongeveer een uur rijden buiten Melbourne. Bij de vvv in Healesville doen we wat ideeën op en rijden dan verder naar het Maroondah stuwmeer. Hier maken we een korte wandeling door het mooi aangelegde park en over de stuwdam van het meer, dat Melbourne van drinkwater moet voorzien. Ook hier zien we weer veel bloeiende struiken en een hoop kleurrijke vogels. Onze volgende stop is in de chocolaterie bij het plaatsje Yarra Glen. Hier kunnen we toekijken, hoe de verschillende lekkernijen van chocola gemaakt worden, er is een café, een grote shop en uiteraard mag je de chocolade ook proeven. Sommige toeristen zijn wel erg brutaal en verlaten het gebouw niet alleen met hun handen vol chocola, maar stoppen ook nog al hun broek en jaszakken vol met het zoete spul. Wij laten het bij een uitgebreide proeverij binnenshuis en kopen vervolgens een paar doosjes met chocolaatjes voor familie en vrienden thuis. Er is hier zelfs een wombat van chocola te koop, maar die zal de reis terug naar Europa niet onbeschadigd overleven en we laten hem daarom staan. Onze volgende bestemming is Balgownie Estate, een wijnboerderij annex hotel / restaurant. Hier willen we eigenlijk gaan lunchen, maar de prijzen van het lunchmenu zijn iets boven onze begroting. We houden het daarom bij een uitgebreide, gratis wijnproeverij, waarna Helen en David wat flessen wijn voor de kerst inslaan een wij een fles 'fortified Shiraz' (een soort Port) als cadeautje voor ze kopen. Vervolgens rijden we door naar het dorpje Yarra Glen en eten bij de plaatselijke bakker een lekkere pie. Het dorp telt ook verschillende antiekhandelaars en die kan onze verzamelaar David natuurlijk niet aan zijn neus voorbij laten gaan. Helen moet hem op den duur haast de winkel uit sleuren, om nog op tijd bij onze volgende bestemming te zijn. We hebben nog net een uur tot sluitingstijd om de prachtige Alowyn Gardens te gaan bekijken. Vijftien jaar geleden kochten de van oorsprong Nederlandse John van de Linde en zijn vrouw hier een groot stuk weiland en toverden dit in de loop der jaren om tot een prachtige siertuin. Tegenwoordig vind je hier bloemen in alle kleuren van de regenboog, een grote afdeling met eetbare planten, prachtige bomen, waterpartijen, een rozentuin en zelfs een Franse tuin met buxushagen. Een schitterend geheel! Als we de tuinen bij sluitingstijd moeten verlaten, beginnen we aan de terugweg. Het is inmiddels 5 uur geweest en de avondspits is begonnen. Omdat we de stad in rijden, valt het eerst nog mee met het verkeer, maar als we dichter bij het centrum komen, belanden we alsnog in de file. We willen vanavond naar de Queen Victoria Night Market, maar als we daar rond 7 uur in de buurt komen, is het er al erg druk en kunnen we maar met veel pijn en moeite een parkeerplek vinden. Ook op de markt, die naast wat kunsthandwerk en live-muziek vooral talloze kraampjes met eten vanover de hele wereld biedt, is het schuivelen geblazen. Uiteindelijk lukt het ons echter wel, iets te eten en een tafeltje met vier stoelen te bemachtigen. Klaas zijn buffalo wings en mijn rooburger smaken allebei prima en ook Helen en David zijn tevreden met hun keuzes. Met een ijsje in handen lopen we vervolgens nog een rondje langs de kraampjes met kunsthandwerk. Er zijn hele leuke dingen bij, zoals prachtige knuffelwombats en echidna's, maar het is allemaal nogal prijzig. We kopen daarom niets. Rond 9 uur verlaten we de markt, rijden naar Richmond, checken alvast in voor onze vlucht morgen avond en gaan dan plat.
Donderdag 27 november is al weer onze laatste dag in Australië. 's Ochtends doen we alvast een poging, onze spullen weer in te pakken en dat lukt uiteindelijk ook wel, al kost het wel wat moeite. Daarna wandelen we met Helen en David nog een beetje door Richmond en gaan vervolgens lekker lunchen bij Friends of Mine. Ook Sally komt ons hier vergezellen en met zijn vijfen genieten we samen van een heerlijke lunch. In de middag gaan Klaas en ik nog een laatste keer alleen de stad in, om nog wat lastminute-souvenirs te gaan kopen. Na verschillende mislukte pogingen bij winkels in de binnenstad, slaagt onze missie bij een grote shop in de buurt vann de Queen Victoria Market uiteindelijk toch nog. Met onze buit in de rugzak keren we per tram terug naar Richmond, waar we bij het uitstappen Helen en David tegen het lijf lopen. Samen maken we nog een laatste ronde langs de winkels op Swan Street en gaan dan thuis bij Sally van een lekkere afternoon tea met warme scones genieten. Om 7 uur brengen Helen en David ons naar het vliegveld en moeten we afscheid nemen van elkaar. Gelukkig staan we in een 'kiss & ride' zone, waardoor het afscheid kort en zonder al teveel tranen verloopt. Helemaal droog houden we het echter niet, want we laten tenslotte een stel heel dierbare vrienden achter. Met hun geweldige gastvrijheid, al hun hulp en waardevolle tips hebben zij in belangrijke mate tot het succes van deze reis bijgedragen en wij zijn hun daar uitermate dankbaar voor. Ons band met hun is in de afgelopen weken alleen maar hechter geworden en afscheid nemen is daarom niet gemakkelijk. Een keer binnen in het gebouw van de luchthaven checken we onze tassen in en gaan dan op weg naar de paspoort- en veiligheidscontrole. Het land te verlaten blijkt deze reis moeilijker dan het binnenkomen. We moeten opnieuw een formulier met een hele rits vragen invullen en terwijl we op de heenreis overal zo aan de beurt waren, staat er nu een rij van hier tot Tokyo voor de paspoortcontrole. Maar we hebben gelukkig geen haast. De terugvlucht verloopt op een kleine vertraging van de eerste vlucht na zonder bijzonderheden en op vrijdagmiddag rond 13 uur staan we weer op Nederlandse bodem. Ook de treinreis naar Groningen is gelukkig zonder incidenten. Maar wat is het hier koud! Gelukkig wacht ons thuis en warm welkom. Op tafel staan twee bossen bloemen, de koelkast blijkt gevuld en we hoeven alleen maar nog de verwarming iets omhoog te schroeven, om weer en warm en uitnodigend thuis te hebben. Heel erg bedankt iedereen!

Die deutsche Version ist leider noch immer nicht fertig. Wir bitten Euch deshalb noch um etwas Geduld. Danke!

Unfortunately I still didn't manage to write an English version of this trip report. I promiss though, that it will come eventually. I hope you understand and are willing to be patient for just a little while more. Thank you!